Japan; ik had er helemaal niets mee. Het beeld dat ik van Japan (en Japanners) had was vooral dat van de schuifelende mondkapjes polonaise als jij met haast je fiets door Amsterdam probeert te manoeuvreren, animé (interesseert me geen bal) en nieuwe technologie (interesseert me ook al geen bal). Lekkere sushi hebben ze er vast maar dat vond ik niet genoeg reden om me door mijn wél laaiend enthousiaste man om te laten praten.
Lang verhaal kort: we gingen toch. In 2016 voor de eerste keer en in 2019 voor een tweede keer. Je raadt het al: helemaal halsoverkop verliefd geworden op die clusterfuck aan rariteiten. Iedereen moet naar Japan en ik ga je in vier redenen vertellen waarom.
Je kunt jezelf een hele vakantie lang opsluiten in een Japanse supermarkt en nog steeds de gelukkigste klootzak op aarde zijn
Goed, toen ik zei dat die sushi niet genoeg reden is om naar Japan af te reizen loog ik. Ben ik een wandelend cliché als ik meteen over het eten in Japan begin? Ja. Is dat met een reden? Ook ja. Het eten in Japan laat zich alleen in superlatieven uitdrukken. Zelfs naar de kleffe bammetjes eiersalade uit de overal te vinden gemakswinkels (echt een heel raar woord, het is feitelijk een soort benzinepompwinkeltje zonder benzinepomp) heb ik heimwee gehad. In 2016 aten we alles nog (vrij letterlijk) en in 2019 gingen wij als veganisten naar Japan. Dat was lastig, zo niet onmogelijk. Ik kan nu doen of dat vlekkeloos verlopen is maar dan zou ik liegen. Kom ik nog wel eens op terug. Was het eten ondanks de moeilijkheden toch nog een hoogtepunt? JA(JAJAJAJA)! Ga naar Japan, ga naar een supermarkt, koop daar (vegetarische) sushi, laat jezelf voor altijd verpesten. En dan ben je dus nog niet eens naar alle viermiljard (sterren)restaurants geweest. Eten in Japan; beter wordt het echt niet.
Alles wat je over Japan denkt te weten is waar
Japan is gek. Volslagen gestoord. Je moet het zien om het te geloven maar je vraagt je soms af aan welk briljant/geschift brein dit land is ontsproten. Je kunt in speciale cafés knuffelen met otters, uilen, slangen of egels (even daargelaten hoe gezond dit voor de beestjes in kwestie is) en daar bestel je dan meteen even een kattendonut, roze spaghetti of een Hello Kitty bentobox. Er zijn idolstages waar je volwassen mannen gewapend met glowsticks als kleuters kunt zien meedoen met de twaalf jaar lijkende meisjes op het podium. Je kunt je billen laten wassen, föhnen en waarschijnlijk ook nog even bij laten punten op het toilet. Je kunt dineren met monsters, robots, als je favoriete Nintendo karakter op een kart door het centrum van Tokyo scheuren, een hele collectie miniatuur gereedschapjes aanleggen door al je geld in gashaponautomaten te gooien en buttplugs met vossenstaarten aanschaffen. En dan ben ik nog maar net begonnen.
Alles wat je over Japan denkt te weten is niet waar
Nou en dan denk je dat je alles dus al gehad hebt en dan moet het échte Japan nog beginnen. Het Japan van zingende zenboeddhisten, van alle treinen altijd op tijd, van je portemonnee kunnen laten liggen op de toonbank en drie kwartier later rustig je knip op precies dezelfde plaats zien liggen, van eindeloos mooie natuur ook. Dit Japan is wellicht een beetje minder karaoke om vier uur ’s nachts, maar wel dat wat ons zo hopeloos verliefd heeft gemaakt. Het ingebakken Shintoïsme (Noord-Hollands samengevat: God zit in alles, dus we doen daarom gewoon een beetje leuk tegen alles om ons heen) maakt de Japanners ultiem vriendelijk en de drukte overzichtelijk. Vergeet naast je helemaal scheel eten en je verliezen in een Pikachu met Hello Kitty pakje ook vooral niet al het andere: de historie van Hiroshima, de betoverende berglandschappen, de duizend-en-één verborgen tempels van Kyoto en de allerliefste Japanners zelf.
Japan is niet duur
Ik herhaal: Japan is niet duur! Moet je natuurlijk wel een beetje normaal blijven doen. Zo mocht Thijs niet alle Pokémonkattenmutsjes kopen voor onze niet bestaande kat en mocht ik niet elke avond cocktails drinken in dure themarestaurants, maar geloof niet dat we daardoor ook maar een seconde minder hebben genoten van dit spectaculaire land. Voor nog geen €30,- per nacht heb je een simpele kamer aan de rand van het centrum van Osaka, en een heel appartement smackbang in the middle van het mooie Kyoto. Of ga lekker couchsurfen voor gratis. Voor een paar euro koop je fantastische sushi of tempura in de supermarkt en voor een euro meer scoor je een kom noedelsoep zoals je nog nooit gehad hebt. Als je écht goedkoop wilt moet je niet met de Shinkansen (trein) het land doorkruisen maar gewoon met de boemeltrein (of op één plek blijven) maar persoonlijk vonden wij liften één van de leukste avonturen ooit. One more time for the people in the back: Japan. Is. Niet. Duur. Maar daar komen we ook nog wel eens uitgebreid op terug.